Van de gesprekken die ik voer word ik zelf ook zo blij!
Bep en Tine: twee vrijwilligers uit twee verschillende generaties! Bep is 68 jaar en Tine 27 jaar. Zij bellen beide…
“Het is voor mij een evenement om hier te wonen”, zegt Bep de Vries (87) uit Middenbeemster. Ze staat nog volop in het leven. Drie maal per week haalt ze boodschappen met haar rollator bij de Deen aan de andere kant van het dorp. Elke avond skypet ze met haar zus in Canada en binnenkort gaat ze met een vriendin naar Purmerend om haar mobiel te laten repareren. Afgelopen jaar is ze met Museumbus via WelzijnWonenPlus meegegaan.”
“Ze weet nog precies hoe het ging. Ik werd ’s ochtends opgehaald door een vrijwilligster van WelzijnWonenPlus. Ze bracht me naar zorgcentrum Middelwijck in Middenbeemster. Daar verzamelden de mensen die meegingen met de Museumbus. We waren ongeveer met zijn vijftigen. We gingen als eerste naar het Rijksmuseum. Dat was fantastisch. Ik was vroeger een paar keer met mijn kinderen naar het museum geweest omdat ik vind dat dat bij de opvoeding hoort. Maar het museum is nu zo vreselijk mooi geworden. Ik wist niet wat ik zag. En het was niet druk. Ze hadden er namelijk voor gezorgd dat wij als groep rustig door het museum konden lopen. Er was ook een mijnheer van het museum die ons alles uitlegde. Het was zo mooi. Geweldig. Na het museum kregen we een late lunch in het Zuiderbad, schuin tegenover het Rijksmuseum.”
“Ik kom uit Rotterdam. Maar in 1948 ging ik samen met een vriendin in Amsterdam wonen. Vanuit Amsterdam-West verhuisde ze met haar man uiteindelijk naar Middenbeemster. Dat was in 1993. Helaas heeft haar man daar niet lang van kunnen genieten. Mijn man had een autoschadebedrijf. Een hele flinke vent. Hij heeft altijd hard gewerkt. Maar toen kwam de Parkinson. Hij is op 26 november 2005 overleden. Ik heb er toen wel eens over gedacht om naar Purmerend te verhuizen, naar Triton, maar daar kwam ik niet voor in aanmerking. Toen besloot ik om maar hier te blijven. Het is hier wel rustig, maar er wonen zoveel lieve mensen om me heen. De een komt koffie drinken, de ander haalt boodschappen voor me als het weer te slecht weer is. Maar het liefst haal ik de boodschappen zelf. Bij de Deen. Dat is ongeveer 20 minuten hier vandaan. Ik ga er dan met mijn rollator naar toe, want goed lopen kan ik niet meer vanwege mijn trombosebenen. Vanmorgen ben ik nog geweest. Ik heb toen wel eten voor een hele week gehaald, want ze hebben veel regen voor deze week voorspeld en dan haal ik liever geen boodschappen. Maar anders ga ik twee tot drie keer per week naar de Deen. Dat houdt me fit.”
“Mijn huisarts zei ook dat ik een hele vitale vrouw ben en dat wil ik graag zo houden. Dat is ook de reden dat ik zelf mijn boodschappen doe, want dan blijf ik in beweging. Maar ze wil er natuurlijk wel af en toe uit. Daarom is ze al 25 jaar lid van WelzijnWonenPlus. Die uitstapjes maken het leven echt wel aangenamer. Dat gold zeker voor de Museumbus, maar ik heb me nu ook opgegeven voor het Valentijnsdiner. Daar heb ik nu al zin in.”
Bep en Tine: twee vrijwilligers uit twee verschillende generaties! Bep is 68 jaar en Tine 27 jaar. Zij bellen beide…